கடி யை கொஞ்சம் படி

கடி யை கொஞ்சம் படி

ரொம்ப நாளாச்சு ஒரு ஜாலியான இடுகை எழுதி என்ன எழுதலாம் என்று உட்கார்ந்து யோசிப்பாங்களோ என்ற டைப்பில் யோசித்த போது

நான் கல்லூரி காலத்தில் எழுதி வைத்த ஒரு கதையில் ஊரில் நாலு பேர் நாலு விதமா பேசுவாங்க என்று வருத்தப்படும் அம்மாவிடம் கதாநாயகன் எதுகை மோனையில் அதாங்க டி .ராஜேந்தர் பாணியில் கலகலப்பாக பேசுவதாக எழுதியிருந்தேன்

அதை இப்போது படித்த போது சிரிப்பு வந்துருச்சு சிரிப்பு

இதோ இடுகையாகவும் வந்துருச்சு

அம்மா

ஊரார் சொல்லும் பழி

நமக்கு காட்டாது ஒரு வழி

அவங்க வெட்டுவாங்க நமக்கு அவதுறு ங்கிற குழி

அதுக்காக உன் மனசிலே ஏன் கிலி

அது என்றும் தீராத வலி

அவங்க சொல்றதை உன் மனசிலேருந்து அழி

அவங்க பேச்சுக்கு நாம் ஏன் ஆகணும் பலி

அவங்களுக்கு காலம் தரும் கூலி

நம் குடும்பம் சந்தோசமாக வாழ தேடுவோம் ஒரு வழி

ஆகவே மன அமைதியை குடும்பத்திற்கு அளி

இதை படிச்சவுடன் உங்களுக்கு வருவது சிரிப்பா இல்லை வெறுப்பா என்பதை எதுகை மோனை யில் கருத்துரையிடுங்கள் பார்ப்போம்

சிறந்த கருத்துரைக்கு நான் தரும் பரிசு

குச்சி மிட்டாயும் குருவி ரொட்டியும் அல்ல

வேறென்ன இதே போல் இன்னொரு இடுகை தான் ஹா ஹா ஹா ஹா

ஆர்.வி.சரவணன்